Herkes Kendi Günahlarını Söylesin…

Son birkaç gündür Dersim milletvekili sayın Hüseyin Aygün de taşlara tutulmuş halde. Her taraf tan bir taş fırlatılıyor kendisine. Türkiye Cumhuriyeti başbakanından tutunda, mensubu olduğu partidaşlarından “ülkesini çok seven” ulusalcıların bilcümlesine kadar. 

„Meyve veren ağaç taşlanır” derler bizim oralarda.

Son birkaç gündür Dersim milletvekili sayın Hüseyin Aygün de taşlara tutulmuş halde. Her taraf tan bir taş fırlatılıyor kendisine. Türkiye Cumhuriyeti başbakanından tutunda, mensubu olduğu partidaşlarından “ülkesini çok seven” ulusalcıların bilcümlesine kadar.

Sebebi ise :  insan olmanın verdigi sorumluluk duygusuyla hareket edip suikast sonucu Paris’te öldürülen Sakine Cansız ve iki arkadaşının ailelerine taziye ziyaretinde bulunması.

 Bir digeri ise  Dido Sotiriyu’nun “Benden Anadoluya Selam Söyle…”  adlı romanı tanıtmasından dolayı.

“Hey akıl nerdesin”? diye her seferinde arayıp bulmaya çalıştıysamda aklın çoktan insanları terkedip gittigini söylediler bana. İnandım…

Eger terk edip gitmeseydi Hüseyin Aygün bu kadar taşlanmazdı.

Neden taşlanmazdı?

Anlatayım….

Bir kere miletvekili olmadan önce ve sonrasına bakılırsa insanlık için önemli işlere imza attığı görülür. Sözünü sakınmayan birilerini kırarım hesabını yapmadan içinde düşündügünü evirmeden çevirmeden dudaklarına teslim edip söyleyendir.

Ondan dolayıdırki, her kesim tarafında ya taşlanır, ya da övgülere dizilir.  Oysa Hüseyin Aygün olması gerekeni yapıyor ve söylüyor. Birine yaranıp digerine vurmaktan uzak. Dostunada, düşmanınada hakkı varsa hakını teslim edecek kadar alçakgönüllü. Kendi yalnışlarınıda söyleyip ve kabulenebilecek kadar da mert.

    İnsanlık riyakarlıktan çektigini bir başka şeyden çekmedigini bilmeyen varmı. İlginç olanda riyakar olanlarda riyakarlıktan şikayetçi… böylesine bir tuhaflık işte.

Fransız bir düşünür “herkes günahlarını söylesin” der.

Günahlarıyla yaşayan gerek birey gereksede toplumun bir yanı hasta kalır. Günahlarını söyleyen birey ile toplumlar rahatlar.  Tıp biliminin piskoloji dalı bunu söyler.

Gerçek bir degil birden fazladır. Birine yanlış olan bir digerine doğrudur.

Bütün milletlerin, bütün ulusların resmi tarihleri hep kendilerini haklı çıkarır. Ve en dürüst, en kahraman, en iyi olan ne kadar en’ler varsa kendisine ait gösterir.

Bilinirki her tarihin içinde kirlilikte temizlikte vardır.  Hep en iyi en’leri kendine alan tarihler yanlış ya da  eksik tarihlerdir.

Türkiye tarihi çokmu farklı? Hayır degil…

Kürt, ya da Kürt sorunu diye bir şey yok denildi. Şimdi Varmı, var.

Alevi, ya da Alevi sorunu ve inancı diye bir şey yok denildi. Şimdi varmı, var.

Dersim sorunu ve Soykırımı yok denildi. Şimdi varmı, var.

Diger bilinen etnik kimlikleri de saymıyorum.

“Benden Anadoluya Selam Söyle” kitabıda roman tadında, yalnışıyla doğrusuyla bir dönemi anlatır.

Bu kadar sorunu olan bir ülkenin parlementosundaki bir miletvekili kalkıp bu sorunları dile getirmesinden doğal ne olabilirki. Olmayan sorunlar zaten yoklar ve dile gelmezler.

İmralı ile yapılan barış görüşmelerini devlet yapmıyormu?

O halde Sayın Hüseyin Aygün’ Paris’teki taziye ziyareti neden “Pervasız”  oluyor. O zaman neden barış söyleminden söz ediyorsunuzki.

Egri oturup doğru konuşalım. Hüseyin Aygün seçimden seçime seçmeninin karşısına geçen miletvekili statüsünü yıkmıştır.

Ben sahiden kendisini izlemekten yoruldum. Evine dahi hasret kaldığını düşünüyorum. Nerede ne sorun varsa, O orada. Hem insan, hemde miletvekili olmanın sorumlığuyla yapabilecegini yapmaya çalışıyor.

Bundandırki, sadece kendisini seçenler tarafından degil bütün ülkenin riyakarsız olan insanları tarafından benimsenip seviliyor. Rahatsızlığınız ve saldırınız bundanmıdır….

Sayın Hüseyin Aygün’e yapılan saldırıları hem Dersimli hemde bir yazar olarak kabul etmiyorum.

Bir sözümde bize olsun.

Hüseyin Aygün sesimizdir demek güzelde, sese ses katılırsa dahada güzelleşir. Demokratik ve sivil toplum kurumlarına ise daha çok ses versinler isterim. Bunada ince bir sitem diyeyim…

 Nurettin ASLAN