Sanıka Sosına Veroji

İşte na dewr u dewran de vanê ju Pasa biyo, ju ki çêneka de xuya azeve biya, jê çhiçêga de Veroji. Çêneke biya pil, waxtê zewezê xo amo. Hama çêneke pê kêşi qayil nêbiya. Waxtê zewezê çêneke ke vêrdo ra, Pasay qısaweta çêna xo gureta. Telal do ve welatu ro, weşeno cı, her het ra xortê (lazê) Pasau dê ardene; beznesur, bezneşia, beznekhez, beznezebor, beznezerd… kês nêverdo. Hama çı esto ke, zerra na çêneke qe jukhêk xorti rê ki çinebiya. Têde xorti peyser rusnê. Axıri Pasay ke hay dora ser, peyniye de çêneke vato; “esto, çino; lazê Roji yo, zovina zewez mırê lazım niyo.”
Na qesey sero Pasa hêrs biyo, vajiyo pede, vato; “sona koti so, hama reyna lınge çêverê mı mêerze, çımê mı era to megıno!”

Na qesê Pasay dıma çêneke çê ra vejina, kuna’ra rae; dere u çhemu, şüy u gêrısu, bırr u gemu ra vêrena ra, hata ke vejiye’ro koê Veroji, – cao ke Roji saraya xuya zern u şêmêne vırasta, resena uza. Niadana ke, çı bivêno.. Saraya de henena ke, gılê koê Veroji ra, wertê gola khêwiye de, tıvanê, cenet ve xuyo. Çımê xo pa manenê. Çêna Pasay honde rae ra ama, qefeliya, hên hurêndia xode nisena ro, wazena ke xorê helmê bıoroşiyo ra. Hên uza pa sona (hewna sona). Tenê ke kuno werte, Pire vênena, yena diar. Çêneke hêsar kena, cıra perskena, vana; “Çêneka m’, tı cina, cin-periya, tı kama? Tı tek-teyna na gılê koy ra çı fetelina?”

Çêna pasay vana; “Ez wazen şêri lewê lazê Roji.” Vana u derdê xo hevê ve hevê Pire rê qesey kena. Pire niadana ke na çêneka zaf rındeka. Vana; “Ez maa lazê Rojine, to lazê xorê cên, hama ju şêrt ra. O ki nao; tı ke wazena lewê lazê Roji de mırodê xo pê sa bê, gereke coru riyê (cemalê) lazê Roji de niamedê. Çêneke soz dana cı, lazê Roji de zewejina. Xeyle zaman ki persê xode manena. Lazê Roji ve çêna Pasay ra jumini ra zaf ki has kenê, wastena jumini anê hurêndi. Asmi vêrenê ra, serri vêrenê ra, rozê jena ke cêna Pasay rê beno qurdesan, vana: “Lazê Roji mêrdê mıno, çıturi bo ke ez riyê deyde niamedi.”

Tabi no halê çêna Pasay Pire rê beno ayan, sona lewê çêna Pasay. Vana: “Ez zonen, tı çıra honde mırozına. Ez torê çiyê vaji, belka bena zerreşên. Çêneke vana, “vaze”. Pire vana; “Lazê Roji ke ame sıfre de ke nişt ro, tasê ağwe pırr ke biya ver de rone, o waxt şikina cemalê/riyê dey zerê ağwe de bivênê. Hama hên bıke ke dergaderg motê ağwe mebe, o ke gına pıro, torê hêrs beno. O waxt destebera mı ki nina ke torê yardımê bıkeri”

Çêna Pasay jê vatena Pire kena. Lazê Roji ke sonde ame çê, ana tasê ağwa zelale verde nana ro, qayitê cı bena. Zerê ağwe de riyê lazê Roji ke vênena. Xo-xode, “Çı riyo de huyayis u rındeko” vana, hên motê cı bena, manena. Lazê Roji ke nae ferq keno, veng fino’ra xo, a nêhesnena. Venga cı dano, oncia nêhesnena, çı ke xora sona . Hêrs beno, vano, “Tı gos’ro mı nênana, def be so!” Çêna Pasay eve bervis u zukayis kuna’ra rae. Yena ju hêga de vejina. Wertê tar u turi de hên rındek asêna ke, Roz bile cırê damis nêdano. Zerrê xo ve cı vêseno, uza wertê hêgay de tija xo erzeno ser, çêna Pasay keno ve ju çhıçêga de çeqera sarevilıke. Awa nawa riyê na çêneke Roji ra maneno. Vılê xo kena çewt, Roz ke kamci heti ser şi, a ki sarê xo o heti ser çarnena. Endi na çhiçêge “sosına Veroji” name bena, hêga u bostanu de rewina, bena berze.

Arêker: Hawar Tornêcengi